Dom Ludowy

  • Ocena
  • Dla dwojga
  • Dla dzieci
  • Dla dorosłych
  • Dla seniorów
Opis

Historia Bukowiny Tatrzańskiej jako modnego letniska zaczyna się właściwie od wybudowania w niej owego Domu Ludowego, będącego stałą placówką kulturalną. Stanowi on znak niesłychanej wręcz solidarności miejscowych i przyjezdnych, wykształconych i ledwie piśmiennych, którzy wspólnymi siłami w 1934 r. doprowadzili do jego powstania, a potem razem utrzymywali w nim twórczy ferment. Jest rzeczą znamienną, że niejeden bukowianin na zaciągane na budowę domu pożyczki złożył hipoteczne poręczenie własnym majątkiem. I było tak pomimo, że pamiętano jeszcze jak pierwszemu księdzu Walentemu Gadowskiemu, który przybył do wsi, by sprawować posługę we wzniesionym przez Kramarza kościele, bukowianie darmo wystawili pierwszą w ich miejscowości willę „Primula”, ksiądz zaś po zakończeniu budowy sprzedał ją i wyjechał. Mówiono, że potrzebował pieniędzy na propagowaną przez siebie budowę „Orlej Perci”.

By uzyskać finansowe wsparcie dla Domu Ludowego ludzie chodzili po okolicy z zakupionym przez Franciszka Ćwiżewicza niemym aparatem kinowym, z żarliwymi odezwami obliczonymi na wzbudzenie zainteresowania powstaniem w Bukowinie przybytku góralskiej kultury. Udawali się także do Warszawy, oczywiście w odświętnych strojach, którymi otwierali gabinety najwyższych urzędów. Znaczącą rolę w powstaniu Domu Ludowego odegrało także zawiązane w 1925 r. z inicjatywy Franciszka Ćwiżewicza Towarzystwo Przyjaciół Bukowiny, którego współzałożycielem był artysta malarz Jan Brzeziński, autor stojącej we wsi kapliczki, wystawionej na pamiątkę sprowadzenia na Wawel prochów Juliusza Słowackiego. Przy okazji zabiegów o wzniesienie Domu Ludowego wystarano się o budowę drogi z Poronina, uruchomiono pocztę, przeciągnięto elektryczność, telefon, wymyślono zmianę nazwy wsi z Bukowiny na Bukowinę Tatrzańską, wzniesiono piekarnię i remizę strażacką, opublikowano widokówki i broszury...

W Domu Ludowym swoją siedzibę znalazły Teatr i Chór Włościański założone jeszcze przed jego powstaniem przez Michalinę Ćwiżewicz. Spotykali się tutaj ludzie, którzy chcieli pracować na rzecz dalszego rozwoju wsi. Instytucja działała jak magnes na przybywających do niej turystów. Tak jest do dzisiaj.

Bukowińskie Centrum Kultury Dom Ludowy im. Franciszka Ćwiżewicza dba o funkcjonujące w gminie zespoły folklorystyczne, takie jak „Wierchowianie” czy „Mali Wierchowianie”, o Amatorski Zespół Teatralny im. Józefa Pitoraka, jest także organizatorem odbywających się każdego roku imprez folklorystycznych o zasięgu ogólnopolskim i regionalnym, dzięki którym w 1996 r. Bukowina Tatrzańska, jako pierwsza miejscowość w Polsce, została przyjęta do Europejskiej Fundacji Miast Karnawałowych (FECC). Najsłynniejsze z imprez to lutowy „Góralski Karnawał”, w czasie którego urządzany jest konkurs grup kolędniczych, tańca zbójnickiego i solowych par tanecznych, jazdy na nartach za koniem (skiring, czasami nazywany jeszcze skijoeringiem),jazdy na nartach za koniem pod jeźdźcem (ski-skiring) oraz wyścig kumoterek na starych saniach góralskich, jakimi kumoszka i kumoter wozili niegdyś dzieci do chrztu albo udawali się na czwartkowe jarmarki do Nowego Targu.

Latem najwięcej gości przyciągają odbywające się w sierpniu „Sabałowe Bajania” czyli ogólnopolski konkurs gawędziarzy ludowych, instrumentalistów i śpiewaków ludowych a także konkurs mowy starostów weselnych. Świętom towarzyszą liczne wystawy dorobku artystycznego twórców ludowych, spektakle amatorskich zespołów teatralnych, artystyczne plenery jak i degustacja regionalnych potraw. Szczegółowe informacje dotyczące imprez można uzyskać w biurze Domu Ludowego lub dzwoniąc na numer telefonu: 18 20-772-21.

Przy Domu Ludowym działa Szkoła Ginących Zawodów Folkloru i Sztuki Ludowej, w której można nauczyć się m.in. haftu, budowy tradycyjnych instrumentów ludowych, kowalstwa, rzeźby w drewnie i kamieniu, malarstwa na szkle, garncarstwa i snycerstwa. Zajęcia w niej przewidziane są dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Odbywają się dla grup zorganizowanych, jak i dla osób prywatnych. Szkoła jest także miejscem spotkania zrzeszonych i nie zrzeszonych artystów ludowych, którzy mogą organizować w niej swoje plenery, bądź chętni są uczestniczyć w warsztatach poświęconych przede wszystkim odpominaniu ginących zawodów. Szkoła zajmuje się także organizacją wycieczek do podhalańskich skansenów, Muzeum Tatrzańskiego, Muzeum Władysława Hasiora, zamków w Niedzicy i Czorsztynie czy górskich eskapad do Morskiego Oka, na Kasprowy Wierch, Gubałówkę, do Doliny Chochołowskiej i Kościeliskiej.

Mini przewodnik

Regionalne centrum kultury, skutecznie promujące twórczość lokalnych artystów ludowych już od lat ‘30 XX wieku. Powstał dzięki zaradności i pozytywnie rozumianemu uporowi mieszkańców. Kalendarz imprez i warsztatów w Domu Ludowym im. Franciszka Ćwiżewicza jest niebywale bogaty. Przy okazji sama budowla to imponująca konstrukcja w stylu witkiewiczowskim.


Opinie

Dodaj opinię
Ocena ogólna:
Dla dwojga:
Dla dzieci:
Dla dorosłych:
Dla seniorów:

Komentarze (0)
Dodaj komentarz
Lokalizacja